Pomoc społeczna przewiduje następujące świadczenia niepieniężne:

Praca socjalna (art. 45)

To działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających prawidłowemu funkcjonowaniu. Prowadzona praca socjalna jest ukierunkowana na rozwinięcie i wzmocnienie aktywności i samodzielności życiowej osób i rodzin. Może być ona prowadzona również ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań.

Praca socjalna świadczona jest osobom i rodzinom bez względu na dochód.

Usługi opiekuńcze (art. 50)

Usługi te przysługują osobom samotnym, które z powodu wieku, choroby lub z innych przyczyn wymagają pomocy innych osób, a są jej pozbawione. Osoby te mogą zgłosić się do pracownika socjalnego GOPS w Jońcu i zasygnalizować swój problem.

Usługi opiekuńcze świadczone są w miejscu zamieszkania przez opiekunki. Obejmują pomoc w zaspokajaniu podstawowych codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczna, zleconą przez lekarza pielęgnację oraz w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze

Usługi dostosowane do potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym.

Rada Gminy określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania.

GOPS w Jońcu przyznając usługi opiekuńcze ustala okres i miejsce ich świadczenia oraz zakres czynności.

Usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze są nieodpłatne w przypadku, gdy dochód osoby lub rodziny nie przekracza kryterium dochodowego lub jest równy kryterium dochodowemu określonemu w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej.

Usługi te przyznawane są na wniosek lekarza, osoby zainteresowanej lub przedstawiciela ustawowego.

Składki na ubezpieczenie społeczne (art. 42)

Za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującą matką, ojcem lub rodzeństwem, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od kwoty kryterium dochodowego w rodzinie, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza 150% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym z innych tytułów lub nie otrzymuje emerytury albo renty. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej opieki pozostają na bezpłatnym urlopie.

Przez ojca i matkę należy również rozumieć ojca i matkę współmałżonka.

Konieczność sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad chorym stwierdza lekarz ubezpieczenia zdrowotnego w zaświadczeniu wydanym nie wcześniej niż na 14 dni przed złożeniem wniosku o przyznanie świadczenia.

Składka na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w wysokości określonej przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych jest opłacana przez okres sprawowania opieki.

Składka ta nie przysługuje osobie, która w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia:

• ukończyła 50 lat i nie posiada okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) wynoszącego co najmniej 10 lat
• posiada okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) wynoszący 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn

Sprawienie pogrzebu (art. 44)

Osobom zmarłym zamieszkałym na terenie gminy nie posiadającym osób bliskich oraz krewnych, względnie gdy osoby te nie maja możliwości ich pochowania, przysługuje pogrzeb sprawiony przez gminę, będący świadczeniem z pomocy społecznej.

Pogrzeb sprawia się zgodnie z wyznaniem zmarłego w sposób ustalony przez gminę.

Udzielenie schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania (art. 48)

Osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania jeżeli jest tego pozbawiona:

• udzielanie schronienia następuje przez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego w noclegowniach, schroniskach i innych miejscach do tego przeznaczonych
• przyznanie niezbędnego ubrania następuje poprzez dostarczenie osobie potrzebującej bielizny, odzieży i obuwia odpowiednich do pory roku i indywidualnych właściwości
• pomoc doraźna albo okresowa w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić
• pomoc w formie gorącego posiłku, przyznana dzieciom i młodzieży w okresie nauki może być realizowana w formie zakupu posiłków.

Dom pomocy społecznej

Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej (art. 54)

Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania (art. 59).

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz.U. 2012 poz. 964) do domu pomocy społecznej kieruje się na podstawie:

• pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu złożonego w ośrodku pomocy społecznej właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu w dniu jej kierowania, za zgoda osoby ubiegającej się lub jej przedstawiciela ustawowego wniosek może zgłosić inna osoba fizyczna lub prawna , a także powiatowe centrum pomocy rodzinie lub ośrodek pomocy społecznej
• rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się w dniu jej kierowania, zawierającego w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę lub gminę.